زخم عفونی و بدبو
تمام زخم‌هاى باز به‌نحوى به‌وسيلهٔ باکترى که از عامل جراحت، از هوا، يا از تنفس يا انگشت‌هاى امدادگر ناشى مى‌شود، آلوده مى‌شوند. بعضى از اين باکترى‌هاى زيان‌آور به‌وسيلهٔ خونريزى به بيرون از بافت‌هاى آسيب‌ديده رانده مى‌شوند. بقيهٔ باکترى‌هائى که باقى مى‌مانند معمولاً به‌وسيله سلول‌هاى (گلبول) سفيد خون نابود مى‌شوند و زخم تميز و سالم مى‌ماند (به مبحث سيستم لنف مراجعه شود). درمان عادى امدادگر در مورد زخم‌ها شامل جلوگيرى از عفونت هم مى‌شود. اگر جراحت پس از حدود ۴۸ ساعت کاملاً خوب نشد ممکن است به‌علت غبار، بافت‌هاى مرده، اشياء خارجى و (يا) ميکروب‌هائى که احتمالاً در زخم باقى مانده‌اند عفونى شده باشد. اگر عفونت گسترش يابد ممکن است پى‌آمدهاى وخيمى در بر داشته باشد. عفونت ممکن است وارد گردش خون شده و به ساير قسمت‌هاى بدن برسد. که درنتيجه باعث نابودى بافت‌هاى مختلف بدن شده و گاهى منجر به مرگ مى‌شود.
عوارض و نشانه‌ها:
۱. زياد شدن درد و سوزش زخم.
۲. زياد شدن ورم و قرمزى زخم و ازدياد حرارت بافت‌هاى اطراف زخم.
۳. ممکن است چرک از زخم تراوش کند.
۴. اگر عفونت حاد باشد مصدوم دچار تب، عرق کردن، تشنگي، لرز و بى‌حالى مى‌شود.
۵. ورم و حساسيت در غده‌هاى لنفي.
۶. يک دنبالهٔ قرمز کمرنگ (مجارى لنفى عفونى شده) احتمالاً در سطح قسمت داخلى بازوها يا ساق پا به سمت غده‌هاى لنفى مشاهده مى‌شود.
– هدف :هرچه زودتر نزد پزشک برويد.
– سيستم لنف:عبارت است از شبکه‌اى از رگ‌هاى موئين که در فاصله‌هاى مختلف به يکديگر مى‌پيوندند و تشکيل مجراهاى لنفى را مى‌دهند. مجراهاى لنفى در مسير خود از غده‌هاى کوچک متعددى مى‌گذرند که گره‌هاى لنفى (غده‌هاى لنفي) ناميده مى‌شوند. مايعى که آن را لنف مى‌ناميم از بافت‌ها به مجراهاى لنفى جريان مى‌يابد و اين مايع داراى سلول‌ها (گلبول‌هاي) سفيد است، اين سلول‌ها قادر هستند باکترى‌ها يا سلول‌هاى مرده را به درون خون بکشند و نابود سازند. اين سلول‌ها در حين عبور (مايع) لنف از گره‌هاى لنفى رسوب مى‌کنند. در واقع گره‌هاى لنفى اين سلول‌ها را به دام مى‌اندازند و نابود مى‌کنند و به اين وسيله مانع از بازگشت آنها به گردش خون مى‌شوند. اين سيستم کلاً به حفاظت از بدن در برابر عفونت کمک مى‌کند. در بدن سه ناحيهٔ اصلى از گره‌هاى لنفى سطحى وجود دارد: گردن، زير بغل و کشالهٔ ران. زمانى که اين غده‌ها بر اثر عفونت تحريک شوند متورم و دردناک مى‌شوند.
– درمان :
۱. زخم را با يک تکه پارچه غير آغشته به دارو و استريل يا چيزى مشابه آن که تميز باشد بپوشانيد و روى آن را باندپيچى کنيد.
۲. عضو مجروح را بالا ببنديد، و به ويژه اگر ورم کرده باشد آن را به‌وسيلهٔ از شانه آويزان کردن بى‌حرکت کنيد.
۳. مصدوم را به بيمارستان برسانيد.- عفونت کزاز (آرواره قفل کردن):ميکروب‌هاى کزاز موجود در زخم، ماده‌اى سمى توليد مى‌کنند که در اعصاب بدن پخش شده و سبب گرفتگى (اسپاسم) شديد عضلانى به‌ويژه در آرواره‌ها مى‌شوند که به‌همين سبب به آن نام آرواره قفل‌کن داده‌اند. اين عفونت بسيار خطرناک است و اگر در مراحل اوليه خود درمان نشود، درمان آن در مراحل پيشرفته خيلى مشکل خواهد بود و احتمالاً به مرگ مصدوم منجر خواهد شد. هر زخمى خطر عفونى شدن را به‌همراه دارد. اما خطر عفونت کزاز در زخم‌هاى کثيف، به‌ويژه زخم‌هاى آلوده به خاکى که حيوانات روى آن چرا مى‌کنند و هم‌چنين در زخم‌هاى عميق که داراى بافت‌هاى مرده است؛ يا در زخم‌هائى که در آن شيء خارجى فرو رفته است، بيشتر است. هرکسى بايستى برعليه کزاز به‌طور منظم واکسينه شود، مجروحى که اصلاً برعليه کزاز واکسينه نشده يا از مدت تزريق، مدت‌ها گذشته است حتماً بايستى به پزشک مراجعه کند.
جهت مشاوره یا پانسمان زخم عفونی و بدبو در منزل با ما تماس بگیرید.
۲۲۷۶۶۰۸۰
۲۲۷۶۶۰۹۰
